جای خالی

همیشه معتقد بودم که وقتی به آدم‌ها بیش‌تر از یه اندازه‌ای دل میبندیم اونا تبدیل به قسمتی از وجودمون میشن. حالا فرض کنیم اون آدمی که تبدیل به بخشی از وجودمون شده آدم اشتباهی بوده، به یه دلیلی دیگه اون رابطه مثل قبل نباشه. انگار اون بخش از وجودت ازت جدا میشه. اولش درد داره و اذیت میکنه ولی بعد کم کم شروع میکنه اروم میشه. حالا اگر اون قسمت کوچیک بوده باشه شاید قسمت‌های دیگه شروع کنن ترمیمش کنن و بعد مدتی فقط یه رد و اثر ازش بمونه ولی اگر بزرگ باشه چی؟ اگر قسمت‌های دیگه نتونن ترمیمش کنن شاید عادت بشه ولی همیشه جای خالیش حس میشه.:)